لزوم آگاهی‌رسانی حقوق حیوانات

ماجرای توله خرس سوادکوه اولین نمونه از این قبیل رفتارهای وحشتناک نیست. اتفاقات دلخراشی که هر چند وقت یکبار از جنایت علیه حیوانات و نقض حقوق آنها، خبرساز شده و به سرعت موجی در میان جامعه به راه می‌اندازد و اندکی بعد به دست فراموشی سپرده می‌شود.

اینکه ضاربان دستگیر و حتی به اشدمجازات محکوم شوند، می‌تواند درس عبرتی برای دیگران بوده و از اقداماتی مشابه جلوگیری کند؛ اما چرا این رفتارها در جامعه بروز پیدا می‌کند؟ 

پاسخ بسیار کوتاه است: ناآگاهی

در جامعه‌ای که دنبال کردن گربه‌ها، ترساندن پرندگان و سنگ زدن به سگ‌ها بازی‌های کودکانه محسوب شده و گاه با تشویق والدین همراه می‌شود، نمی‌توان چیزی جز این انتظار داشت که #حقوق_حیوانات مدام لگدکوب شود.

اینکه برای اصلاح این وضعیت چه کاری باید یا می‌توان انجام داد، یک کلمه است: آگاهی‌رسانی.

فقط کافی است که حقوق حیوانات و لزوم رعایت آن، از سوی افراد مختلف مدام گوشزد شده و در هر فرصتی به آن پرداخت. این امر سبب بالارفتن سطح آگاهی عمومی و در ادامه جلوگیری از این قبیل رفتارها شود.

نمی‌توان در جمع‌های مختلف بی‌مقدمه صحبت را به حقوق حیوانات کشید، برای این منظور می‌توان از نشان‌های حقوق حیوانات استفاده کرد، پیشنهاد اصلی تهیه دستبندهای حمایت از حقوق حیوانات است که رنگ آنها نارنجی است و رویشان هم نوشته شده: ما صدای آنها هستیم. این دستبندها را می‌توان از انجمن‌های حامی حیوانات به قیمت حدود ده تا پانزده هزار تومان تهیه کرد که سود فروش آن نیز صرف حمایت از حیوانات می‌شود.

اما اگر به هر دلیلی تهیه دستبند مقدور نیست، با چند سانتیمتر روبان نارنجی می‌توان نشان سینه‌ای تهیه کرده که هزینه آن به صد تومان هم نمی‌رسد و روی لباس یا کیف نصب کرد.

این نشان‌ها سبب جلب نظر افراد شده و زمانی که بپرسند این چیست؟ درست همان فرصتی است که لازم بود، زمانی که در چند جمله حقوق حیوانات و لزوم رعایت آنرا گوشزد کرد.